تـــــرنج نامه(تو رنج‌ نامه)

تمام قصه زندگی همین است

در رنج آفریده شده ایم

مدتی بود به فکر اسم جدیدی برای شروع جدید وبلاگ شخصی‌ام میگشتم! شاید بشه گفت که عنایت خدا(درعین عنایت دوتا از رفقا) بود که این اسم انتخاب شد.

خداروشکر، از وقتی یادم میاد، تو خونه زیاد جانماز و سجاده داشتیم! یکی از هزاران سوال و چالش کودکی من، این بود که این نقش هایی که روی جانماز هست، چیه؟ همین نقش ترنج و ترمه منظورمه

دست آخر به جواب‌هایی هم رسیدم ولی مطلبی که میخواستم بگویم این است که این نقش و نگار، یک حس معنوی را به خاطر من می‌آورد! یک حس معنوی در زمان پاکی!

حرف های زیادی زده اند درباره ترنج! گفته اند نمادی است از مینو! یعنی بهشت! که در قالب نقش و نگار های قدیمی(حتی قبل از اسلام) بکار گرفته شده است.

یا اینکه نمادی است از ارزش‌های نهفته وجود انسان!

غافل از اینکه در تـــرنج، جناسی نهفته است که آنرا هزاران بار شیرین‌تر از این مفاهیم دم دستی میکند! و آن هم ترنج به معنای تو+رنج است! اینکه تو همیشه در رنج هستی!

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِی کَبَدٍ

همانا انسان را در رنج و سختی آفریده‌ایم!

قصد بیان تفسیر ندارم! ولی چیزی که هست این است که تا انسان، در سختی قرار نگیرد، تا در بهبوهه و گیر و دار و سختی و "بحران" قرار نگیره، رشدی تعالی بخش در وی اتفاق نخواهد افتاد!

بزرگی میگفت: اینکه می‌بینید که در جنگ تحمیلی ما، این جوانان و نوجوانان 14-15 ساله به مقام‌هایی رسیدند که امام‌زمان خود را هرهفته می‌دیدند و امثالهم، به برکت حضور در فضای بحرانی بود که میتوانست رشد معنوی انسان را پایه‌گذار باشد.

چه خوب بود وقت بود و میتوانستم آیات و روایات دیگری را صرفا بازگو کنم! ولی چه کنم که 24ساعت، 24 ساعت است!!!

پ.ن: شاید بعدها در ادامه این مطلب، سخنانی گفتم!

ب.ن(بعداً نوشت): خب یه چیزی فعلا اضافه کنم تا بعدا چیزهایی دیگر هم اضافه کنم:

امام علی (علیه السلام): شیعیان ما همچون ترنج خوش بو با ظاهری نیک و باطنی نیکو هستند