دوستی یک طرفه

به نام حضرت دوست

دوستی‌های یه طرفه تهش جدایی‌عه

کاش هیچ‌وقت حس نکنی رابطتت با بهترین دوستت اینطوری شده

#حضرت دوست

تغـــییر

به نام حضرت دوست

اینکه یه آدم بخاطر کسی که دوسش داره، میتونه زمین تا آسمون عوض بشه؛ نمیدونم خوبه یا بد!
کاش خوب باشه...
کاش خوب باشی...
کاش خوب باشم...
کاش خوب بشیم...



پ.ن: بعد از مدت ها ورود به عرضه بلاگ، یکم همت میخواد!
حرف های زیاد و پراکنده رو جمع و جور زدن، کار سختیه

دوست خوب

دوست خوب اونه که علاوه بر اینکه تو رو میفهمه، تو رو میشناسه

دوست خوب اونه که علاوه بر اینکه تو رو میشناسه، سنگ صبورته

دوست خوب اونه که علاوه بر اینکه سنگ صبورته، راهنمای خوبی هم هست برات

#رفیق‌بی‌کلک‌مادر

تنها ره سعادت

به نام حضرت دوست

- خودتو نگاه نکن، خیلی ها همینجاها* به انحراف کشیده شدن، از بزرگ شدن موندن!

- ...

- حالا خودتو نگاه کن! انواع و اقسام رفیق‌ها و رابطه ها و وقت تلف کردن ها و...

پ.ن1:  أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَکُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْکِتابَ أَفَلاتَعْقِلُونَ

برای راهنمایی کردن دیگران تا جایی حجت داریم که خودمان از دست نرویم!

پ.ن2: در تراز بالاتری که فرد به دنبال حرف‌های امام امت در راستای تشکیل حکومت اسلامی براساس نقشه راه 5 مرحله تمدنی است؛ وقت تلف کردن‌های اینطوری تو شبکه های اجتماعی واقعا نوبره!!!

پ.ن3: تحلیل حاجی قاسمیان در رابطه با شبکه های اجتماعی یحتمل موضوعی خواهد بود که بعدا بهش خواهم پرداخت... «نجوا»

* ===> ف.ب، اینستا، وایبر، واتس‌آپ، تلگرام، تانگو، وی‌چت، بی‌تاک و ...

پ.ن نهایی: تم اصلی زندگی ما، رنج کشیدن است! خصوصا در زمانه ما که نگه داشتن ایمان... آتش کف دست...

خود بودن

به نام حضرت دوست

بین یک صفت را داشتن و ادای داشتن آن صفت را درآوردن فرق خیلی زیاده...

خودتو اذیت نکن!

خودت باش

پ.ن(پی نوشت): سر بزرگترین افراد رو هم که شیره بمالی، با خودت روراست باش، سر خودت رو شیره نمال!

پ.ن(پسانوشت): مطلب بعدی رو هم بخونید: با نام خوبان شدن

لذت‌های حلال(1) = رفیق

به نام حضرت دوست

پیش‌نوشت: نمیدانم این "به‌نام حضرت دوست" یا بدل‌هایش را چه بزرگواری در زبان ناقص ما انداخت! خدایش خیر دهاد

نوشته:

با حاج آقا که صحبت می‌کردم، حرف جالبی میزد! البته نوعا حرف‌های حاج‌آقا همه‌شون جالبن‌ها. (خیلی بهش فکر کردم که چرا اینطوریه، فهمیدم دوتا علت داره دست کم: 1.حرف‌هاشون بدیهیه و برآمده از دل و فطرت 2. با روح و تن و رویه اسلام همراهه)

میگفت: آدمی معمولا نگاه که میکند اطرافش را، خیلی از نعمت های خدا را نمی‌بیند، نه اینکه نبیند، درک نمی‌کند. لحظه‌ای ساکت شد و بعد ادامه داد: "علی‌آقا! قدر دوستان خودت را بدان" قدر این لذت‌های حلال و جمع صمیمی رفقای صمیمی خود را بدان!

و من پی بردم که چه لطفی دارد خدا نسبت به بنده پرگناهش! که زمینه گناه‌های بزرگ‌تر را از راه او برداشته است با لطف‌ها و نعمت های ظاهر و باطن بی‌کرانش!

بله! قدر رفاقت‌هایمان را بدانیم

و تو ای دوست! دوستت دارم که "مومن، مومن را قلبا دوست دارد"

پسانوشت: خواستم خیلی چیزهای دیگه هم بگم! ولی باید جلوی این زبان و ذهن پرتشویش را گرفت!

پ.ن2: ایشالا عکس هم خواهد داشت این نوشته بزودی