دانای کل
به نام حضرت دوست
نمایشی بر روی پرده میرود! بازیگران با تمام تبحّر خود سعی در اجرای فیلم‌نامه دارند! از تماشاگران کمترکسی هست که بتواند تحلیل کند که در ادامه نمایش یا همان فیلم شما، چه اتفاقی خواهد افتاد!
کمتر کسی هست در نگاه اول بفهمد که پشت صحنه‌ای هم هست و هرچه هست آنجاست!
...
پدر که از تهران برمیگشت، همیشه منتظر بودم که وقتی خسته از راه‌تهران رسید؛ شام رو باهم نصفه شب بخوریم و من به این بهونه پای حرفا و خاطراتش از صحنه کف خیابان‌های تهران بشنوم! آخه کسی که جبهه رو دیده باشه و زمان انقلاب رو هم درک کرده باشه، با این ویژگی که خودش از اولین نفرات کف صحنه بوده باشه و خون‌دل خورده باشه برای پیروزی این انقلاب و استوار موندنش، سخت میشه که ببینه جایی مشکلی تهدید کنه ... سخته ببینه
"نازک آرای تن ساق گلی ... که به جان کشتمش ... و به جان دادمش آب ... ای دریغا به برم می شکند"
هربار چیزی میگفت... زمینه اصلی وقایع و خاطرات، آشوب بود و تدارک(!!!) و گرگ و گوسفند و گوسفند‌های گرگ‌نما و گرگ‌های گوسفندنما...
اغتشاش، آتش زدن، حمله کردن، مصدود کردن راه‌ها، قتل، تظاهرات‌های غیرقانونی، تظاهرات سکوت، پول، فساد، رشوه، بی‌مسئولیتی برخی مسئولین، ناامنی، انحراف، فتنه و و و ....
صحنه پر از غبار که حتی نمیتوانی دوست را درمیانه آن پیدا کنی!
سخت است کسی بتواند این صحنه را ببیند و تحلیل کند که چه اتفاقاتی در کف صحنه+ پشت صحنه و پشتِ پشتِ صحنه درحال رقم خوردنه! این افراد هم کم هستن، وهم ویژه هستن، و هم پر قدر و بها!
ولی کسی هست که این صحنه را می‌بیند و با یک فرمان صحیح، روزی تاریخ ساز را رقم میزند و کشور را از صحنه آشوب به آرامش و امنیت بازمیگرداند. و این ویژگی رهبران بزرگ طول تاریخ است. من اسمش را میگذارم دانای کل! کسی که هم میفهمد، هم تحلیل میکند، هم اقدام میکند، هم مصالح اجتماع را میسنجد، هم ...(بماند بقیه‌اش)
کسی فکر نمیکرد در میانه امتحانات دانشگاه‌ها و مدارس و آن‌زمانی که ادارات عمدتا به تعطیلی رفته بودند، آن جمعیت میلیونی به خیابان‌های تهران بیاید. کسی فکر نمیکرد که صحنه کشور با اذن و اراده و امر (اولا خدا) رهبر جامعه اسلامی ایران، آنقدر پرصلابت و حماسی به کف صحنه آشوب و خیابان‌ها ومیادین سرتاسر کشور بیاید و نشان بدهد که کسی که پرچم خون خدا را پاره میکند و آتش میزند، کسی که با شعارهای خود "اصل اسلام" و "اصل انقلاب" را هدف گرفته است در جمهوری اسلامی ایران هیچ جایگاهی نداشته و ندارد و نخواهد داشت به اذن خدا!
دیدیم که مردم با زبان بی‌زبانی و حتی به کلام گفتند که کسانی که زمینه ساز چنین صحنه‌ای شده اند باید از مردم عذرخواهی کنند و حتی محاکمه شوند ولی هیچ‌گاه این اتفاق نیفتاد!
دیدیدم که مردم خیلی چیزها گفتند ولی مسئولین ما و خیلی از بزرگواران اصلاح‌طلب و اصولگرا، نفهمیدند و بازهم خود را جدای از فتنه و فتنه گران و سرانشان قرار ندادند. هرچند بعضی از آنها، با تاخیر فراوانی که نشان از ترس و حماقت درونی آنها دارد، خیلی دیر بصیرت نداشته خود را به جامعه تحمیل کردند.
و دیدیم آن نماز جمعه تاریخی را... و شنیدیم ندای هل من ناصر حسین زمانه را! و شنیدیم ندای "ای سید ما، ای مولای ما، دعا کن برای ما ....." را..
و هیچ گاه هم فراموش نخواهیم کرد و به هرکسی که بخواهد به هرنحوی این حافظه تاریخی را از ذهن های ما پاک کند بدون روی‌دربایستی خواهیم گفت:
"فراموش نمیکنیم! ننگ بر فتنه و فتنه گران و سرانشان"
و این مملکت بیمه شده امام زمان(عج) است!
تا کور باد هر آنکه نتواند دید!
پ.ن: از دوستانی که احیانا با برخی جاهای متن مشکل دارند، تقاضای ناراحت نشدن دارم :)
محسن