قیام علیه خود

گاهی اوقات که با خودم خلوت می‌کنم؛ به دور از همه هیاهوی شهر و انسان‌ها و رفقا و اینترنت و تلوزیون و غیره...(قطعا برای هرکسی پیش میاد، نمیشه که نیاد، ولی چیزی که مهمه اینه که خیلی ها به این مواقع توجه و دقت نمیکنن... امان از تکرر غفلت)؛ با تمام وجود حس میکنم که چه موجود خطرناکی هستم! و چه موجود خطرناک تری دارم میشم!!!

چقدر بال و پر داده ام به خواهش ها و تمایلاتم! چقدر از کارهایی که می‌دانم باید انجام بدهم و انجام نمی‌دهم-به بهانه های واهی و ساختگی همان خود- دور افتاده ام. و چقدر به کارهایی که نباید انجام دهم- به بهانه های واهی‌تر- روی آورده ام!

وای از من! وای از خود ِ خود ِ من!!!

لحظه ای با خود خلوت کن! ببین چقدر خطرناک داری میشوی! چقدر آینده ترسناکی در آن جهان انتظارت را میکشد!

تا کی! تا چه زمان! چقدر خودت را گول میزنی!

سرهرکسی رو که شیره میمالی، سر خودت را شیره نمال! خودت که میدونی چی هستی که!!!

هان ای نفس! قیام کن! قیام کن علیه خودت! قیامی خونین! گام اول حسینی شدن همین قیام است!

و چه قیامی! جالب است! گفت: "ان الله اشتری من المومنین انفسهم و اموالهم"... المیزان(البته که ترجمه‌اش را) که میخواندم، نکته‌ای دلنشین داشت! خداوند حتی گناهان تو را می‌خرد! چه معامله پرسودی! تو قدم بردار علیه خودت، خداوند کمک که میکند، هچ، پاداش هم به تو میدهد!

پس ای نفس! عهدی با خدایت ببند و معامله ای آغاز کن! در این راه مولایت را واسطه قرار بده، همان مولایی که در سرداب غیبتش برای توی شیعه گفت:

پروردگارا، شیعیان ما از ما هستند، از زیادی گِلِ ما خلق شده‌اند و به آب ولایت ما عجین گشته‌‌اند، خدایا آنها را بیامرز و گناهانشان را عفو فرما.

پروردگارا، آنها را روز قیامت در مقابل چشم دشمنان ما مؤاخذه مفرما چنانچه میزان گناهانشان بیشتر و صوابشان کم است از اعمال من بردار و به صواب آن‌ها بیفزای. واسطه قرار بده و عهد ببند! از خدا بخواه که در مقابل این ترک گناهان، چه میخواهی! مثلا شهادت! حتی دنیایی ها را!

و چه معامله پرسودی!

در این راه خدا کمک میکند تو را! قطعا! یقینا! بی شک! چراکه خود گفته است: و الذین جاهدوا فینا، لنهدینّهم سبلنا

خدایی که در این راه تو را کمک نکند، خدا نیست! هوای نفس توست که فکر میکنی خداست! 

#کمــــــــــــــــــــــــــک

#قیام

پ.ن: تقریبا هیچ‌گاه مجیزه گوی خوبی نبودم!

پ.ن2: مقاله دوم هیپنوتیزم رو بزودی میگذارم

امان ز لحظه غفلت که ناظرم باشی