انتظارسبز(2) = غیبت

به نام حضرت دوست

غیبت

غیبت با توجه با روایاتی که ما شیعیان داریم؛ 2 قسم و مفهوم داره:

الف:غیبت امام از مردم طوری که او میان مردم هست ولی مردم او را نمیبینند.
   بذارین یه مثال بزنیم تا بهتر روشن بشیم:
   در یک روایت نقل شده که ابوبصیر: با امام باقر علیه السلام وارد مسجد شدیم و مردم رفت‌وآمد می‌کردند.
   آن حضرت به من فرمودند: از مردم بپرس که آیا مرا می‌بینند؟
   - از هر کس پرسیدم: آیا ابوجعفر علیه السلام را دیدی؟ 
   می گفت: نه! ؛با اینکه حضرت در مسجد ایستاده بود.
   تا اینکه ابوهارون مکفوف (نابینا) وارد مسجد شد. امام علیه السلام فرمودند: از این مرد سؤال کن.
   - از او پرسیدم آیا ابوجعفر علیه السلام را دیدی؟ 
   گفت: آیا آن حضرت نیست که ایستاده است و به ستون تکیه داده؟
   گفتم: چگونه این را فهمیدی؟ از تعجب متحیر مانده بودم!
   پاسخ داد: چگونه نفهمم درحالیکه آن جناب نوری درخشنده است.

آره داداش من؛ آره خواهر من... یعنی دیده ی من و تو اونقدر تار شده که یه نابینا از ما بهتر مولاش رو میبینه... 
عیب از ماست که هر صبح نمی بینیمت
چشم بیمار شده تار شدن هم دارد

ب: حضرت میان مردم هستند، حضرت را میبینند ولی اورا نمیشناسند
میدونیم که حضرت عرفات هستن هرسال. خوشا به حال اونایی که میخونن این دعا رو و همنوا میشن با حضرت.... خیلی ها تو عرفات به زیارت حضرت نایل میشن، حضرت کمکشون میکنن، و... اما حضرت رو نمیشناسن... یا بعدا میشناسن...

یکی از دلایل اینکه مردم حضرت(عج) رو در روز ظهور میشناسن و میگن: اه... من که ایشون رو فلان جادیدم... ایشون فلان جا به من کمک کرد... ایشون....؛ همینه.


مطلب در مورد غیبت زیاد دارم ولی الان متاسفانه فرصت ندارم.... ادامش برای بعد انشاءالله
مطلب رو که خوندی یه صلوات به نیت ظهور بفرست...