به نام حضرت دوست
هدف
گفت: زندگی نمیکنم، زندگی میشوم.
گفتم: زندگی نمیشوم، زندگی میکنم!
گفت: نمیشود، آخر چطور؟
گفتم: میشود، با هدف
گفت: ما همه مجبوریم به مجبور بودن.
گفتم: درست میگویی اما غلط .gif "تعجب شدم!")
!! 
گفت: فلسفی حرف میزنی! پیچیده نگو بامن!
گفتم: همه به اختیار مجبوریم و به اجبار مختاریم!!!
.
.
.
به نام حضرت دوست
پیش‌نوشت: نمیدانم این "به‌نام حضرت دوست" یا بدل‌هایش را چه بزرگواری در زبان ناقص ما انداخت! خدایش خیر دهاد
نوشته:
با حاج آقا که صحبت می‌کردم، حرف جالبی میزد! البته نوعا حرف‌های حاجآقا همه‌شون جالبن‌ها. (خیلی بهش فکر کردم که چرا اینطوریه، فهمیدم دوتا علت داره دست کم: 1.حرف‌هاشون بدیهیه و برآمده از دل و فطرت 2. با روح و تن و رویه اسلام همراهه)
میگفت: آدمی معمولا نگاه که میکند اطرافش را، خیلی از نعمت های خدا را نمی‌بیند، نه اینکه نبیند، درک نمی‌کند. لحظه‌ای ساکت شد و بعد ادامه داد: "علی‌آقا! قدر دوستان خودت را بدان" قدر این لذت‌های حلال و جمع صمیمی رفقای صمیمی خود را بدان!
و من پی بردم که چه لطفی دارد خدا نسبت به بنده پرگناهش! که زمینه گناه‌های بزرگ‌تر را از راه او برداشته است با لطف‌ها و نعمت های ظاهر و باطن بی‌کرانش!
بله! قدر رفاقت‌هایمان را بدانیم
و تو ای دوست! دوستت دارم که "مومن، مومن را قلبا دوست دارد"
پسانوشت: خواستم خیلی چیزهای دیگه هم بگم! ولی باید جلوی این زبان و ذهن پرتشویش را گرفت!
پ.ن2: ایشالا عکس هم خواهد داشت این نوشته بزودی
گاهی اوقات که با خودم خلوت میکنم؛ به دور از همه هیاهوی شهر و انسان‌ها و رفقا و اینترنت و تلوزیون و غیره...(قطعا برای هرکسی پیش میاد، نمیشه که نیاد، ولی چیزی که مهمه اینه که خیلی ها به این مواقع توجه و دقت نمیکنن... امان از تکرر غفلت)؛ با تمام وجود حس میکنم که چه موجود خطرناکی هستم! و چه موجود خطرناک تری دارم میشم!!!
آقا بیا و ببین چگونه مسخره میشویم!!!
درسته گنهکارم ولی ...
ای قلم سوزلرینده اثر یوخ آشنادن منه بیر خبر یوخ
گلدی بو جمعه ده گِده آلله فاطمه یوسفینن خبر یوخ
«انا لله و انا الیه راجعون»
امروز رفتم دکتر
گفت که تا چند وقت دیگه می میرم!!!
خوبی بدی دیدید حلال کنین دوستای خوبم!!!
(ادامه مطلب رو از دست ندید!)
«به نام تنهاترین دوست»
آغـــــــــــاز...
هرچیزی که میخواهد شروع شود، دلهره ی آن دارم که مبادا بد باشد، خوب نباشد، سرجایش شروع نشود...
وبلاگ هم از این قاعده مستثنا نیست!!!
گشتم و گشتم تا یک دلنوشته از قدیم های قدیم پیدا کردم که مناسب شروع باشد:
آغاز نمی شود، آغاز می کنی!....
